Capoeira:

Portekizliler, 16. yy'ın 30'lu yıllarında, ÅŸeker pancarı üretimi için çalıştıklarından birçok iÅŸçiye ihtiyaç duymuÅŸlardı. Bu yüzden, kendi yerlileri olan "Tupi"  kızılderililerini köleleÅŸtirmeye çalıştılar.
 
Kızılderililer iÅŸçi deÄŸil, avcı olduklarından, o kadar yoÄŸun bir tempoya ayak uyduramıyorlardı, ama buna karşın yine de köleleÅŸtirildiler. Portekizliler, köle kullanımında uzman olmalarına raÄŸmen, kısa bir süre içinde yüzbinlerce kızılderili çeÅŸitli nedenlerle ölmüÅŸ ve bu nedenle kilise kızılderililerin köleleÅŸtirilmesini yasaklamıştır.
 
 
Açık kalan iÅŸçi boÅŸluÄŸu bir ÅŸekilde doldurulması gerekmiÅŸtir. Bu düÅŸünceyle hareket eden Portekizliler, kısa bir süre sonra, 1538 yılından sonra Afrika'dan Brezilya'ya 2-3 ile 18 milyon arasında bir sayıda köle getirtmeyi baÅŸarmıştır. Kölelerin çoÄŸu, çok kötü ÅŸartlar altında kuzeydoÄŸu Brezilya'daki ÅŸeker pancarı üretim sahalarında çalıştırılımıştır.                              Bu dönemde, birçok köle kaçmaya çalışmış, kaçarken veya kaçtıktan sonra "Capitães do mato" (ormanın kaptanları) tarafından yakalanıp çok büyük cezalara çarptırılmışladır. Capitães de mato'ya yakalanmadan kaçabilen köleler (o dönemde sayıları pek fazla deÄŸildi) yaÅŸamlarını tehlikeli ormanlarda sürdürmek üzere kurdukları "quilombos" adı taşıyan köylere (topluluk) yönelmiÅŸlerdir. Kısa bir zaman sonra, Brezilya'nın ormanlarında birçok quilombos kurulmuÅŸtur.
 
Bunların baÅŸlangıcı 16. yy'ın 90'lı yıllarında, Palmares'in ormanlarında (bugünkü Alagoas) görülmüÅŸ ve sayıları sürekli artmıştır. Buna raÄŸmen, quilombos sayısı Portekiz askerlerine karşı koyabilecek ölçüde geliÅŸmemiÅŸtir. Bu durum, 14 Åžubat 1630 yılında Hollandalılar'ın üçbine yakın askerle Portekiz ordusuna saldırmasıyla deÄŸiÅŸmiÅŸ ve köleler ayaklanarak kaçma imkanı bulabilmiÅŸlerdir. Palmarino'lulara katılan çok sayıda köle, Palmarino'luların kendilerine olan güvenlerini arttırmıştır.
 
   1635 yılında, quilombo'ların başına Gunga-Zumba (anlamı: büyük öncü) geçmiÅŸtir. Gunga-Zumba önderliÄŸi ele aldıktan sonra, Hollanda ve Portekiz askerleri birçok kez Palmarino'ya saldırı düzenlemiÅŸ, ama her seferinde baÅŸarısız olmuÅŸlardır.1667'den 1670'e kadar Pernambuco'nun güneyi Palmarino'luların egemenliÄŸinde kalmıştır. 1676'da Pernambuco'nun o dönemki generali olan Pedro de Almedia, acımasızlığı ile ünlenen komutan, Fernão Carrilho'yu Palmarino'yu yerlebir etmesi için görevlendirmiÅŸtir. 1667'de Palmarino'ya saldırılmış ve kuÅŸatma sonucunda Gunga-Zumba'nın Amaro'da bulunduÄŸu ortaya çıkmıştır.

Komutan Fernão C. Gunga-Zumba'yı ele geçirebilme amacıyla Amaro'ya saldırmış, ama ayağından ağır bir yara almasına raÄŸmen Gunga-Zumba kaçmayı baÅŸarmıştır.

  1678'de Porto Calvo'ya geri dönen komutan, büyük ölçüde asker kaybetmesine raÄŸmen, Portekiz halkı tarafından bir ÅŸampiyon gibi karşılanmıştır. Generalin elinde 200'den fazla Palmarino esiri bulunmasından dolayı, Gunga-Zumba'yla bir antlaÅŸmaya varmaya çalışmış ve savaÅŸlardan yorgun düÅŸen Gunga-Zumba antlaÅŸmayı kabul etmiÅŸtir. Bunun ardından, Gunga-Zumba yanına birçok Palmarino'luyu alarak Serinhaém'den 32 kilometre uzaklıkta bulunan Lucaû'daki bir rezerveye yerleÅŸmiÅŸtir. Herkes Palmarino'luların yenildiÄŸini düÅŸünürken, kısa bir süre sonra halk yeniden ayaklanmış ve yeni kral, öncekilerden daha acımasız ve kararlı olan Zumbi baÅŸa geçmiÅŸtir.
 
 Ä°lk quilombo'lar kurulmadan önce, tutsak dönemlerinde geliÅŸtirilen Capoeira, Gunga-Zumba'nın döneminde de kullanılmasına raÄŸmen, en yoÄŸun Zumbi'nin döneminde kullanılmıştır. Zumbi'yi yok etmek için birçok giriÅŸimde bulunulmuÅŸ ve sonra Pernambuco'nun generali, "yabani" lakabı takılmış Domingos Jorge Velho'yu Bandeirantes'in başına geçirerek, Zumbi'yi ve Palmarino'luları yakalamak üzere görevlendirmiÅŸtir. Birçok kez savaÅŸa girilmesine raÄŸmen, Velho her seferinde baÅŸarısız olmuÅŸ, ama pes etmemiÅŸtir. Pernambuco'nun zengin tabakası, Palmarino'lular yüzünden birçok köle kaybetmiÅŸ ve bunun sonucunda generale baskı yapmaya baÅŸlamışlardır. General, bunun üzerine 1694 yılında Velho'ya, Palmarino'ya karşı 9000 asker vermiÅŸtir. Bu savaÅŸ Palmarino tarihinde ikinci en büyük savaÅŸ olmuÅŸtur. Velho baÅŸarısız olmak üzereyken, Macaco (Palmarino'da bir quilombo)'nun önüne altı tane top getirtmiÅŸ ve Palmarino'luları geri çekilmeye zorlamıştır. Bu sistemi bir raya oturtarak, Velho tüm köyleri birer birer yıkmaya baÅŸlamıştır. SavaÅŸ bittikten sonra, Palmarino'luların çok azı hayatta kalmıştır ve bunlardan birisi de Zumbi'dir.
 
Kitaplarda anlatılana göre, Zumbi çok yakın bir arkadaşı olan Antônio Soares'in ihbarı üzerine öldürülmüÅŸtür, çünkü Soares Portekizlilerin tutsağı konumunda olduÄŸundan, iÅŸkencelere daha fazla dayanamayarak Zumbi'yi ele vermiÅŸtir.

 20 Kasım 1695'de Gongoro'da Zumbi Soares'le karşılaÅŸmış ve sarıldıkları sırada, Soares Zumbi'nin karnına bir hançer saplamıştır. Aniden meydana çıkan Portekiz askerlerinden kaçmaya çalışırken, Zumbi bir kiÅŸiyi öldürmüÅŸ ve birçok kiÅŸiyi yaralamıştır.
 

 Zumbi'nin ölümü ile Palmarino direniÅŸi sona ermiÅŸtir. Palmarino'nun tarihi Capoeira'nın da tarihi olmuÅŸtur, çünkü siyah kölelerin ateÅŸli silahlara karşı kullandıkları en büyük silahları Capoeira'ydı. Bundan dolayı, 13 Mayıs 1888 Brezilya'daki "abalição" (köleliÄŸin kalkması)'dan sonra isyancıların vazgeçilmez silahı Capoeira da yasaklanmıştır. Bu engellere raÄŸmen, siyah kültürün bir öÄŸesi olan Capoeira hayatta kalmayı baÅŸarabilmiÅŸtir.
 

 " Vücutları silahlarıydı.

Dansları ise kamufle.

Bu gizlilik aynı zamanda da onların hayat felsefesi ve kültürü oldu."